جریان «ائتلاف شهروند» به رهبری «سید عمار حکیم» رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق، ائتلاف «دولت القانون» به رهبری «نوری مالکی» نخست وزیر عراق، و نیز «جریانات صدر» شامل «کتله الاحرار»، «تجمع شراکه الوطنیه» و «جناح النخب» مهمترین و بانفوذترین جریانهای شیعه را تشکیل میدهند. جریان «متحدون» به رهبری «اسامه النجیفی» رئیس پارلمان عراق، «العراقیه العربیه» به رهبری «صالح مطلک» و ائتلاف «الوطنیه» به رهبری «عیاد علاوی» مهمترین جریانهای اهل سنت را تشکیل میدهند.
در بین کُردها نیز ۵ جریان «حزب دموکرات» به رهبری «مسعود بارزانی» رئیس منطقه کردستان عراق، «اتحادیه میهنی» به رهبری «جلال طالبانی»، جریان «گوران» به رهبری «نوشیروان مصطفی»، «اتحاد اسلامی» به رهبری «محمد فرج» و نیز «جماعت اسلامی» به رهبری «علی باپیر» وارد عرصه انتخابات پارلمانی این کشور شده اند.
اما در ارزیابی انتخابات پارلمانی عراق نکات ذیل قابل تامل است:
الف: نوری مالکی مخالفان سرسختی دارد، شدت مخالفت با مالکی به نحوی است که آرای منفی وی بسیار قابل توجه است، در این میان مالکی به سرمایه اجتماعی ثابتی نیز در این سالها دست پیدا کرده است که گرچه اکثریت عراق را شامل نمیشود ولی پیشبینی میشود که بین ۷۰ تا ۱۰۰ کرسی پارلمان را به خود اختصاص بدهد.
ب: اهل سنت که پیش از این با ائتلاف العراقیه توانسته بودند با ۹۱ کرسی در پارلمان عراق بیشترین کرسی را بدست بیاورند امروز به دو تکه مخالف تبدیل شده اند. ایاد علاوی به عنوان فردی سکولار و غربگرا با ائتلاف الوطنیه قسمتی از بخش جدا شده العراقیه است که می تواند بخشی از آرای غربگرایان و اهل سنت را به خود جذب کند. از سوی دیگر اهل سنت باقیمانده نیز به دو جریان عمده ائتلاف "العراقیه العربیه" و "متحدون" منشعب شده اند که هر کدام بخشی از اهل سنت را در سبد رای خود دارند.
پیش بینی میشود که ائتلاف متحدون بیشترین کرسی را از سبد آرای اهل سنت کسب کند. استراتژی آرای متحدون بر پایه سرمایه گذاری بر جمع آوری آرای اهل سنت مخالف با قدرت گرفتن مجدد نوری مالکی و تلاش برای اتحاد با برخی جریانات شیعه مخالف مالکی است. با این وجود برای اولین بار اهل سنت در عراق نیز با انشعبات جدی روبه ور شده اند.
ج: کردها نیز با با دو ائتلاف عمده و چند ائتلاف کوچک نهایتا کمتر از ۶۰ کرسی پارلمان را کسب خواهند کرد. کردها به صورت سنتی بیشترین تلاش شان برای حفظ کرسی ریاست جمهوری و ائتلاف با اکثریت پیروز پارلمان و یا به تعبیر دیگر شیعیان خواهد بود.
د: انشعاب در ائتلاف های شیعه گرچه قابل توجه است ولی این ائتلاف ها همانند انتخابات قبل می باشد و سرمایه رای و اجتماعی آنها پیش بینی می شود که چندان تغییر خاصی را شاهد نباشد.
با این تفاسیر پیشبینی میشود که ساختار سیاسی عراق در صورت عدم اقدام عیرقابل پیش بنی طرفداران صدر یکبار دیگر شامل نخست وزیری شیعه – احتمال انتخاب مجدد نوری مالکی همچنان جدی خواهد بود- و رییس جمهوری کرد و رئیس پارلمان به ریاست یک سنی را شاهد خواهد بود. منبع:جهان
نظرات شما عزیزان:
|